Aktorka. Podczas okupacji występowała w teatrze podziemnym. Studiowała na wydziale chemii UJ (1945-46). W 1947 roku ukończyła Państwową Szkołę Dramatyczną w Krakowie. Aktorka teatrów Krakowa (Miejskie Teatry Dramatyczne; 1946-49), Wrocławia (Teatry Dramatyczne; 1949-50) i Warszawy (Polski; 1950-54 i 1982-83, Domu Wojska Polskiego (Dramatyczny); 1955-62, Współczesny; 1963-64 i 1967-80, Narodowy; 1962-63 i 1964-66). Wykładowczyni w warszawskiej PWST (1953-62). Była działaczką opozycji, od 1976 członkiem KOR, współorganizatorką akcji protestacyjnych i niezależnego ruchu oświatowego w ramach Towarzystwa Kursów Naukowych. W stanie wojennym internowana. Zmarła w Warszawie, pochowana na cmentarzu przy Zakładzie dla Niewidomych w Laskach pod Warszawą. [Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl]. Była żoną architekta Janusza Ballenstedta, następnie malarza Aleksandra Stefanowskiego. Ostatnim mężem był pisarz Marian Brandys. W 1976 roku przeżyła próbę samobójczą. Ciotka Antoniny Krzysztoń. Przed śmiercią wzięła udział w pierwszych częściowo wolnych wyborach 4 czerwca 1989. Została pochowana na cmentarzu leśnym w Laskach. 4 czerwca 2012 w Parku Marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego w Warszawie koło budynku Senatu został odsłonięty pomnik aktorki autorstwa Krystyny Fałdygi-Solskiej. Odsłonięcia pomnika dokonali prezydent Bronisław Komorowski i Danuta Szaflarska [Wikipedia].