Grupa inteligentnych, wykształconych młodych ludzi przeprowadza oryginalny eksperyment: zamieszkują w tymczasowo pustej willi, należącej do wuja jednego z nich - przewodzącego grupie Stoffera, z zamiarem udawania ludzi psychicznie chorych. Poszukując ekstremalnych wrażeń, wyzbywają się wszelkich zahamowań, badają granice owej wolności, a jednocześnie świetnie się bawią, obserwując reakcje tzw. normalnych ludzi na ich rzekome kalectwo i bez skrupułów korzystają z wyrozumiałości, jaką otoczenie żywi dla niepełnosprawnych umysłowo.