In een ruime flat woont een koppel. Ze zijn verliefd op elkaar. Zij is een schilderes, hij is een succesvolle acteur. Dit lijkt gewoon een normale middag – behalve dan dat het geen normale middag is, niet voor hen en niet voor iemand anders. Want morgen, om 4:44 's ochtends, een paar seconden eerder of later, zal de Aarde veel sneller vergaan dan de grootste doemdenker ooit had gedacht. De uiteindelijke ondergang zal er komen, niet onaangekondigd, maar wel zonder de mogelijkheid te ontsnappen. Er zullen geen overlevenden zijn. Uiteraard zullen er altijd mensen zijn die tegen beter weten in hopen op één of ander mirakel. Niet onze twee geliefden. Zij - zoals de meerderheid van de bevolking - hebben zich neergelegd bij hun lot: dat de wereld zal vergaan.