Met Reuter Christiansen zelf in de hoofdrol en opgenomen in het weelderige landschap van Møn, het Deense eiland waar ze sinds 1970 woont, gebruikt Skarpretteren een gefragmenteerd verhaal om ‘een verhaal van de vernedering en verhoging van de vrouw’ te vertellen, zoals de ondertitel aangeeft. De film, een mijlpaal in de Deense feministische kunst, was ook de eerste grote samenwerking van Reuter Christiansen met Henning, die de lyrische, subtiel experimentele muziek voor de film componeerde.