Ziad is pas vrijgelaten en ontdekt de wereld. Hij zat meer dan 10 jaar vast in een Israëlische gevangenis. De wereld van zijn vrienden, de technologie, alles is veranderd. Daten lijkt onmogelijk. Hij twijfelt aan de zin van zijn daad die leidde tot zijn gevangenisstraf: de aanslag op een Israëlische kolonist. Hij probeert zijn leven op te pakken in Ramallah, maar hij is immens treurig en heeft bovendien geen opleiding en geen handel. Het lijkt een uitzichtloos bestaan. Als hij een jonge Palestijns-Amerikaanse filmmaker ontmoet, wordt duidelijk dat de problemen van Ziad niet alleen sociologisch, maar ook psychologisch zijn. Zonder hulp om deze onzichtbare wond te genezen, lijkt het erop dat hij precies daar zal eindigen waar hij begon.