Στη μακε­δο­νι­κή επαρ­χία, συγκε­κρι­μέ­να στη Δυτι­κή Μακε­δο­νία, δύο ζευ­γά­ρια, χωρί­ζουν με την έναρ­ξη του πολέ­μου. Δύο άντρες πάνε στο μέτω­πο της Αλβα­νί­ας και πολε­μούν πλάι-πλάι με τον δάσκα­λο, ο οποί­ος θα σκο­τω­θεί πρώ­τος. Στη συνέ­χεια, θα πέσουν και οι ίδιοι ενώ το μέτω­πο θα καταρ­ρεύ­σει. Το πέν­θος και η απο­γο­ή­τευ­ση θα σκε­πά­σουν τα πάντα την ώρα που οι γερ­μα­νι­κές δυνά­μεις κατευ­θύ­νο­νται στην πρω­τεύ­ου­σα. Μετά την κατά­κτη­ση της χώρας από τα ναζι­στι­κά στρα­τεύ­μα­τα την άνοι­ξη του 1941, οι στρα­τιώ­τες επι­στρέ­φουν από το μέτω­πο στα σπί­τια τους με τα πόδια. Βρί­σκουν κατα­φύ­γιο σε εκκλη­σί­ες και γνω­ρί­ζο­νται με τους ντόπιους.